Weer werk voor Ella na 2 burn-outs: ‘Ik gun iedereen een Gea en Jannie’

Ella: ’Ik heb altijd in de detailhandel gewerkt, veelal in leidinggevende functies. Bij mijn laatste werkgever liep ik tegen mijn grenzen aan. Het leverde me twee burn-outs op, die veel impact op mijn geestelijke en lichamelijke gesteldheid hadden.

Door mijn leeftijd en het feit dat ik voor 45 procent was afgekeurd, maakte ik me weinig illusies over mijn terugkeer naar de arbeidsmarkt. Ik deed vrijwilligerswerk bij de Stichting Jarige Job, die kinderen onder de armoedegrens een fijne verjaardag wil geven. En op het Albeda Collega in Rotterdam ondersteunde ik leerlingen op mbo-niveau met Nederlands en rekenen.

Maar het kriebelde om weer een vaste, betaalde baan te krijgen. Ik miste de structuur, de sociale contacten, de andere omgeving. Ik wilde gewoon aan de slag. Handen uit de mouwen, niet lullen maar poetsen. En de WIA vond ik maar lastig. Een uitkering, zo ben ik niet opgevoed.’

Gea Bosma, adviseur intensieve dienstverlening UWV Rotterdam

‘Ik zag het meteen bij eerste contact met Ella dat ze een leuke, representatieve vrouw is, maar weinig zelfvertrouwen heeft. Haar zelfrespect was gedaald tot de ondergrens. Wat zonde, dacht ik. Ze nam haar schoonzus mee naar het gesprek – ze was erg onzeker.

Het klikte meteen tijdens ons eerste gesprek. Ella had een mooi cv en ze wilde graag weer aan het werk. Ik heb aan haar de keuze gelaten of ze hulp wilde van een re-integratiebureau. Als adviseur vind ik het belangrijk dat iemand daar zelf de regie in heeft; het is mijn taak om daarin te ondersteunen en adviseren. Je zoekt samen naar de route om in het arbeidsproces terug te keren.

Ik bracht Ella met Jannie Steegenga in contact voor een re-integratietraject. Toch verloor ik haar nooit uit het oog. Ik belde haar op gezette tijden, wilde haar in het vizier houden. ’

Ella: ‘Ik vond het heel prettig dat Gea een generatiegenoot is. Je wilt niet tegenover een 25-jarige zitten die je dochter kan zijn, maar iemand met levenservaring. Evenmin zat ik te wachten op een hulpverlener die je over je bol aait en zegt: neem nog maar een pilletje. Of - en dat is me overkomen - iemand die observeert ‘dat ik mijn stoere jas moet uitdoen’. Wat moet ik daarmee?

Het traject dat ik via UWV ben ingegaan zat vol ups en downs, een lach en een traan. Je kijkt in de spiegel en dat is confronterend. Maar je leert te werken aan je zelfbeeld en zelfvertrouwen. En ook belangrijk: je verkent je grenzen.’

Jannie Steegenga, coach van re-integratiebureau Weustink & Partners

‘Toen Ella zich bij meldde voor een Werkfit-traject zag ik inderdaad iemand met weinig zelfvertrouwen, maar met veel motivatie om uit die lastige situatie te komen. ‘Ik wil hulp,’ zei ze. We zijn aan de slag gegaan met de oorzaak van haar burn-out en hebben samen gezocht hoe ze anders met bepaalde situaties om kon gaan.

Na een aantal sessies stond Ella veel steviger op haar benen. Toen konden we met vragen beginnen als:  Wie ben ik? Waar liggen mijn kwaliteiten? Wat wil ik in mijn werkzame leven? Welke omstandigheden doen het meest recht aan mijn situatie? Vanuit dit persoonlijke profiel zijn we op zoek gegaan naar mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

In het vervolgtraject Naar Werk zochten we naar een goede match tussen haar persoonlijke profiel en mogelijk werk. Het was prachtig om mee te mogen maken hoe ze opbloeide en te zien hoe een onzekere vrouw weer de vrolijke, sterke Ella werd die ze altijd was. Wijzer geworden door alles wat ze had meegemaakt.’

Gea: ‘Eva van den Burg, van het WerkgeversServicepunt UWV Rijnmond, stelde Ella voor op de vacature bij bakkerij Klootwijk. Dat Ella vervolgens is aangenomen, is echt haar eigen verdienste. Ze maakte een goede indruk tijdens het sollicitatiegesprek.’

Ella: ‘Ik heb nu een prachtbaan in een luxe bakkerij voor 24 uur per week. Dat is ook voldoende. Ik werk op twee locaties en run de zaak in Dordrecht soms in m’n eentje. Ik ben weer onder de mensen. Binnenkort loopt mijn contract af, maar mij is al verlenging toegezegd. Het begint met je eigen wil en wens om weer aan het werk te gaan, maar ik gun mensen die na een moeilijke tijd aan de slag willen allemaal een Gea en Jannie. Samen hebben we het toch maar mooi voor elkaar gekregen.’